Geri: Hikâye Oyunu

[Jóhanna]

Başımı sağa çevirdiğimde annemi gördüm, az önceki normal halinden eser yoktu. Bakışları aynı değildi, birden bana ''canım, seni bekliyorum, buraya gel'' dedi fakat sesi buz gibiydi. Olduğum yerde çakılıp kalmıştım, o ise halen olduğu yerden beni çağırıyordu. Tam geri kaçmaya hazırlanırken arkamdan güçlü bir kol boğazıma dolandı. Annem ise ''kaçmasına izin vermeyin, birazdan geleceğim'' deyip ışık hızıyla gözden kayboldu.

[Jon]

Gözlerimi açtığımda beyaz bir odadaydım. Annem karşımda oturuyor, lafa benim başlamamı beklercesine gözlerini benden ayırmıyordu. Benden bir hareket göremeyince ayağa kalktı, yanıma geldi ve konuşmaya başladı.