Hikâye Oyunu

[Kad]

Serin bir Cumartesi sabahıydı. Gözlerimi bir irkilmeyle açmıştım. Gördüğüm rüyadan olmalıydı, her ne kadar hatırlamıyor olsam da. Yavaşça doğruldum ve camdan sisli sokağı izledim. Kuşlar sessizce kanat çırpıyordu uzaklara. Kalktım, merdivenlerden aşağı indim...

Hikâyenin devamını alttaki üye yazsın. İyi eğlenceler

[Jon]

Aşağıda bir katil vardı. Seni öldürücem dedi, ateş etti. Öldüm.

[OmerLD]

Sonra gözlerimi bambaşka bir yerde açtım.

[Kad]

...Aniden irkilerek uyandım. Gördüğüm kâbus beni gerçekten korkutmuştu. Komodinin üzerindeki bir bardak suyu içtim. Sakince baktım cama. Sisli, soğuk bir hava vardı. Aşağı indim, buzdolabını açtım...

[Pan]

günlerdir dışarı çıkmadığım için dolapta yiyecek hiç bir şey kalmamıştı. sadece içi geçmiş bir kaç domates raftan bana bakıyordun. ben de kapatıp bir gündür bekleyen kahveden yudum aldım. berbat bir tadı vardı ama hoşuma gitmişti yaşadığımı hissettirmişti, çıplak ayaklarımla bastığım yer döşemesinin soğuğu da çok tatlı geliyordu...

[GLaDOS]

Yukarıdan bir kapının sertçe kapanması yüreğimi ağzıma getirdi. Boğazım düğümlendi. Gözlerimde anlık bir ağlama isteğinin acısı vardı. Gözlerimi kapatmak istiyordum ama birden yaşlarla dolmasını istemiyordum. Birden ağlamaya başlamayı istemiyordum. Ama yine de kapattım. Kendi kendimle savaşıyordum. Üşüdüğümü hissettim. Rüzgar'ın girebilmesi için açık bir yer yoktu. Ancak bu bedenimi yalayan rüzgar ve kapı çarpması nasıl oldu? Birden yalnız olmadığım hissiyle titredim, bütün bedenim öyle bir sıkışmıştı ki gözüm karardı. Çığlık atma isteği nasıl oldu da beni olduğum yere çiviledi?

[Jon]

Adım seslerini çok net duyar gibiydim. Gitgide yaklaşan sesler. Aman Allah'ım paranoyaklaş mıydım? Sanırım hiç de değil...

[Kavkasiuri]

Evet, bu durumu paranoya haline getirmiştim. Fakat bu sefer adım sesleri sahiciydi. Rüzgar mı geliyor diye beklerken kapıda Rüzgar'ın eski kız arkadaşı Selen belirdi. Onu görünce korkudan ellerim ayaklarım boşalmıştı. Selen bana tip tip bakarken ben de "Hacı sen nörüyon burada?" dedim. Selen de "Teyzendir hacı." diye bağırdıktan sonra upuzun tırnakları ile beni tırmalamaya başladı. Bir süre sonra gücü tükenmeye başlamıştı ve o anda kolunu çekip yere yatırdım. Sonrası olanlar oldu.

[Kad]

Selen'in başından kan geliyordu. Büyük bir yaralanma olduğunu düşünmedim, ancak yine de korktuğum için hemen 112'yi aradım. Ekipleri beklerken Selen kendine gelmeye başlamıştı. "Sakin ol, ambulans geliyor." dedim. Gözyaşlarımı tutmakta zorlanıyordum.

[Jóhanna]

Selen'i içeriye taşıdım, korkudan ellerim titriyordu bu yüzden onu koltuğa düzgünce yatıramadım. Arkamı döndüm, mutfakları tüm bardaklar yere düşüp kırılmış haldeydi, halbuki kapıyı açmaya gittiğimde hepsi yerli yerinde duruyordu.